Dieter, volgens jouw bio ben je een vlotte twintiger, striptekenaar, illustrator en muziekproducer en is Rare vogels je debuutalbum van Jommeke. Was het niet moeilijk in die wereld te duiken?

Dieter Steenhaut: Het is inderdaad mijn allereerste officiële Jommekesalbum! Na twee jaar opleiding in de Jommekeskunde en na meegewerkt te hebben aan een hele hoop merchandise, spelletjesboeken, zoekboeken en allerhande illustraties, staat het volgende Jommekesalbum op mijn naam. In het Jommekesuniversum duiken begon voor mij met het herlezen van alle verhalen (en dat zijn er een hele hoop) en het analyseren van de stijl. Ook nu nog blader ik dagelijks door de oude albums om de tekenstijl goed in mij te kunnen opnemen.

Wat is daarbij grafisch de grootste uitdaging?

Als je een reeks als Jommeke begint te tekenen, is dat eigenlijk een beetje als opnieuw leren ‘schrijven’. Je leert als het ware een nieuw handschrift. Alles moet kloppen en in dezelfde stijl weergegeven worden. Denk maar aan boompjes, struiken, water, gras, huizen, personages … Het moet aanvoelen als één geheel en dat alles in de Jommekesstijl. Gelukkig heb ik Gerd Van Loock en vooral mijn mentor Philippe Delzenne die mij onder de vleugels genomen hebben om het vak onder de knie te krijgen.

Het strooien dakske

Ook voor Urbanustekenaar Willy Linthout was Jommeke een nieuw avontuur, hoe verliep de samenwerking?

Die verliep heel vlot. Willy ademt humor en hij vond op zijn beurt dat ik zijn grappen goed wist aan te passen en ensceneren naar het Jommekesgegeven. Samenwerken met Willy betekent ook eens goed gaan eten. Bij een goed etentje borrelen de vele anekdotes over zijn beginjaren als tekenaar van de eerste Urbanusstrips al snel op. Als jonge auteur is dat dan letterlijk en figuurlijk smullen van al die toffe verhalen!

Was je zelf trouwens een Jommekeslezer?

Als kind heb ik de avonturen van ‘het strooien dakske’ verslonden. Thuis had ik de reeks in de boekenkast staan en als er een nieuw verhaal verscheen, trokken we altijd trouw richting boekhandel. Ook herinner ik mij de oude vergeelde krantenknipsels die mijn overgrootmoeder dagelijks in een schriftje plakte, zodat mijn vader als kind altijd de laatste twee strookjes kon lezen.

In de kinderwagen

Heb je een favoriet album?

De koningin van Onderland, een bijzonder spannend verhaal en fantastisch getekend. In 2000, toen ik twee jaar was, ontmoette ik Jef Nys en hij signeerde dit album: ‘Van harte voor Dieter!’ Hij had eens moeten weten dat een van zijn opvolgers toen in die kinderwagen voor hem zat …!

En een favoriet personage?

Om te tekenen is dat Flip de papegaai. Het is een personage dat goed in elkaar zit en je kan er vlot emoties instoppen door de vleugels als armen te laten fungeren, de pootjes als handen. En de grote ovaaltjes die als ogen dienst doen, spreken boekdelen.

Mijn favoriete karakter uit de reeks is Micmac Jampudding. Hij ziet er niet alleen bijzonder grappig uit, zijn driftbuien zijn ook hilarisch.

Duupje

Je nam ook de reeks Duupje over. Een andere aanpak dan Jommeke?

Duupje vraagt een totaal andere werkwijze. Guido van Looy illustreerde eind jaren ‘80 de verhaaltjes die René Swartenbroekx schreef. Toen dochter An Swartenbroekx twee jaar geleden voorstelde om de reeks nieuw leven in te blazen, kreeg ik carte blanche. Ik ontwierp voor het hoofdpersonage een 15-tal prototypes om dan van daaruit te gaan verfijnen en zo tot een volledig nieuw en eigentijds personage te komen.

Kon je Duupje een beetje naar jouw hand zetten?

Ik gaf niet alleen Duupje een nieuwe look maar ook alle andere personages mocht ik vormgeven. Het is een fijne samenwerking tussen An, de redactie en mij, in die zin dat iedereen openstaat voor nieuwe ideeën qua enscenering, coverontwerpen, enzovoort.

Urbanus versus Jommeke

En Willy, geen twee werelden lijken me zo ver uit elkaar te liggen als die van Urbanus en die van Jommeke. Je moet als kind veel Jommekes gelezen hebben om in die wereld in te komen.

Willy Linthout: Dat helpt zeker. Jommeke is in elk geval een ontzettend moeilijke strip om te schrijven. Het lijkt allemaal makkelijk maar dat is het niet.

Is Urbanus het jongetje dat Jommeke in zijn wildste dromen wil zijn?

Dat betwijfel ik. Volgens mij heeft Jommeke een betere opvoeding gekregen van zijn ouders dan Urbanus.

Zouden de komische situaties die je Jommeke laat beleven ook door Urbanus beleefd kunnen worden en vice versa?

Ook dat betwijfel ik. Sommige grappen zijn wel in beide reeksen bruikbaar. Zo is er de grap waar Jommeke acute buikloop heeft … Ha nee, die heeft de uitgeverij geweigerd. (Lacht.)

Radio 2

Radio Nostalgie

Qmusic