Scenarist Jean Dufaux gebruikte de heerschappij van de roemruchte keizer Nero als basis voor zijn kwaliteitsvolle en zeer populaire stripserie Murena. Maar het krediet voor de reeks stond eveneens op conto van illustrator Philippe Delaby, die slechts enkele pennentrekken nodig had om werelden van emoties te onthullen. In 2014 overleed Delaby, veel te vroeg, hij was slechts 53, en zo verloor de stripwereld een van haar meest talentrijke striptekenaars ooit. Delaby’s schoenen waren heel groot om te vullen en even leek het of met het heengaan van Delaby ook Murena zou stopgezet worden.
Jean Dufaux en uitgever Yves Schlirf vonden gelukkig een waardige opvolger in de Italiaanse tekenaar Theo Caneschi die met series als De lemen troon en De verschrikkelijke paus al had aangetoond dat een historische reeks hem zeker niet afschrikte.

Een eigen universum

Maar ja, Theo, we spreken hier over Murena, dé serie over het oude Rome. Toch geen pleinvrees?

Theo: De moeilijkste taak bestond erin om me de grafische rijkdom van het universum van Delaby en Dufaux eigen te maken. Daarom heb ik me meteen toegelegd op het bestuderen van de decors, de anatomie van de personages en de manier waarop het verhaal werd opgebouwd. Ik voel nog altijd, zelfs na drie albums, de uitdaging, ook al is er nu meer de zekerheid dat het mij wel zal lukken.

De dood van een wijze is je derde album in de Murena-serie. Als lezer ben ik onder de indruk van je stijl, de settings en de personages, maar heb jij nu zelf het gevoel dat het Murena-universum je eigen universum is geworden?

Zo denk ik er zeker over, maar tegelijkertijd zie ik mijn werk als de interpretatie van een klassieker, namelijk ‘Murena’ getekend door Philippe Delaby. Ik hoop wel dat de lezers in mijn interpretatie kwaliteit zullen erkennen en er mijn eigen persoonlijkheid in zullen terugvinden

Lemuria

Hoe ging je daarbij te werk?

Ik moest me zeker de personages eigen maken. Ik werd ook wel een beetje geholpen door de plot omdat er vanaf album 10 een belangrijk nieuw sleutelpersonage haar intrede doet, namelijk Lemuria. Haar, maar toch ook Lucius, kon ik de meest persoonlijke invulling geven. Andere, nieuwe personages stelden me in staat om ze eigen karaktertrekken mee te geven zonder te refereren aan vroegere albums.

Het heeft zeker bijgedragen dat Jean en ik voor de daadwerkelijke samenwerking heel veel gepraat hebben. Zo kreeg hij ook een duidelijker beeld van mijn visie op de serie en kon hij zijn tekst in
functie daarvan schrijven. Natuurlijk waren de scenario’s niet alleen interessant, maar ook makkelijk te vertalen naar beelden, omdat ze al heel visueel waren en een sterk verhaalritme hadden. In mijn ervaring zijn de beste scenarioschrijvers perfect in staat om hun vertrouwen te schenken aan de
tekenaars zonder de behoefte hen te moeten controleren.

Er is ook een zo goed als uitverkochte luxeversie van het album op de markt, met potloodschetsen. Kan je daar iets meer over vertellen?

Met veel plezier, want het project ligt me na aan het hart. Het idee kwam van Yves Schlirf die de kleine potloodtekeningen had gezien waarmee ik elke pagina tot in de kleinste details uitschets,
inclusief alle varianten, de karakterstudies en wat grafische extra’s. Ik denk dat dit de tekeningen zijn die het dichtst bij mezelf liggen, als een manier van denken en ‘spelen’ met de werkelijkheid.

Projectie

Waarom blijft het oude Rome mensen intrigeren, denk je?

Ik denk dat dit komt door de suggestieve mix van ‘grootsheid’ en decadentie van die periode, inclusief de morele decadentie. Het is een periode die ook veel zegt over ons heden. Het is een van
die mythische periodes waarin we al onze tendensen, licht en donker, geprojecteerd kunnen zien.

Met series als De lemen troon en De verschrikkelijke paus dook je al in andere historische periodes, nu zwerf je door het oude Rome. Heb je een voorkeur voor een bepaalde historische periode?

Mijn favoriete historische periode is waarschijnlijk de periode die ik op dat moment teken! Vroeger had ik een voorliefde voor de middeleeuwen en de renaissance (waarin mijn vorige series zich afspeelden), maar het is natuurlijk een kwestie van jezelf onder te dompelen in een historische periode om dan de ongelooflijke rijkdom aan verwijzingen en beelden te ontdekken.

12 De dood van een wijze

Eindelijk! Eindelijk is Lucius Murena terug in het paleis. Zijn geheugen hapert nog steeds, maar de effecten van de middeltjes die Lemuria hem heeft toegediend, verdwijnen stilaan, net als de twijfels van Nero over zijn betrokkenheid bij het complot tegen hem. De keizer is in de ban van een geduchte vechtster, ‘de Hydra’, en valt steeds meer ten prooi aan waanvoorstellingen die hem langzaam tot waanzin drijven. Nero besluit Tigellinus, zijn ambitieuze dienaar, alle macht in handen te geven. Slaagt Murena erin de juiste beslissingen te nemen, gewrongen tussen een bezitterige vrouw en een keizer die opnieuw dreigt te gaan ... lees meer twijfelen aan zijn oprechtheid?

€ 9,99