STRIPMUNK 11 | NOV-DEC '23

‘Je moet het kind in jezelf plezier doen’ DE WERELD DRAAIT DOOR ‣ VERBLUFFENDE HOMMAGEALBUMS LUCKY LUKE DOOR De ontembaren BLUTCH SC | 48 pag. | € 9,99 | 6 dec Het is een ideaal truth or dare -spelletje voor stripauteurs: stel dat je de kans krijgt een hommagealbum te maken van je favoriete serie, zou je het durven? Het klinkt aantrekkelijk, maar het is ook tricky business, want wie ben jij om zomaar in de voetsporen van de door jou bewonderde stripmeester te treden? Striplezers mogen dit najaar heel gerust zijn, want Blutch, Floc’h, Fromental, Bocquet, Dany, Yann, Pé en Zidrou gingen op de vraag in en ontfermden zich over legendarische striphelden. Het resultaat is niet minder dan spectaculair. B lutch: ‘Ik mag Morris echt. Zijn tekeningen tonen lef. In de Lucky Luke-serie van de jaren zestig, en meer in het bijzonder de laatste albums uitgegeven door Dupuis, was zijn stijl eerder droog, bijna brutaal, minder zwierig dan die van Franquin. Wat vreemd is omdat zowel Morris als Franquin beïnvloed werden door Jijé, en de een voor de hoge noten ging terwijl de an- der de hele noot verkoos. Er zit een hallucinante energie in de tekeningen van Morris. Ook de kleuren zijn ongelooflijk. Geen enkele inkleurder van nu durft wat hij doet. Stevige roodtinten over een heel beeld, vlakke blauwe tinten, verba- zingwekkende overgangen. Het was een soort vereenvoudiging van kleur. En Goscinny's scripts zijn prachtig, voor mij behoren ze tot zijn beste werk. Ik hou van de verhalen waarin de stadsmensen allemaal lafaards zijn, een beetje het naoorlogse Frankrijk, zoals in de romans van Marcel Aymé (n.v.d.r. Frans romancier en theaterauteur, 1902- 1967). Goscinny heeft een vreselijk misantropische kant. Er zijn verhalen waarin dat aspect bijzonder sterk aanwezig is. Neem nu een album als Zijne keizerlijke hoogheid Smith . Alle mensen zijn in het begin aardig, maar dan kom je erachter dat ze allemaal zo laks zijn en zielig opdringerig. Zelfs Lucky Luke vraagt zich af waarom hij zich druk maakt om deze idioten. Lucky Luke is echt goed. Toen ik aan mijn eigen western Rancho Bravo werkte, moest ik vaak aan Morris denken.’ — Blutch in het tijdschrift Jade in 1998 Het stond dus eigenlijk in de sterren geschreven dat de Franse auteur Christian Hincker – die vrij jong de bijnaam Blutch kreeg, naar het hoofdper- sonage uit de stripreeks De Blauwbloezen, en in 2007 de Grote Prijs van Internationaal Stripfesti - val van Angoulême won – een Lucky Luke-avon- tuur zou verzinnen. En dankzij de reeks ‘Lucky Luke door’ krijgen de sterren gelijk. In het najaar verschijnt het hommagealbum De ontembaren van Blutch en het is redelijk briljant. Nadat Lucky Luke een jong boefje heeft laten op- sluiten, besluit hij het wat kalmer aan te doen. Te veel avonturen, te veel gezeur, verandering van klimaat zal hem goed doen. Tot er een geweer op hem gericht wordt. Het geweer is van het jonge meisje Rose Kinker dat samen met haar broertje leeft, nadat hun ouders verdwenen. Bovendien blijkt het gevangen jonge boefje hun oudere broer te zijn. Lucky Luke staat voor zijn meest uitdagende opdracht: the lonesome cowboy wordt nanny .  LUCKY LUKE WORDT NANNY © LUCKY COMICS 2023 © LUCKY COMICS 2023 BLUTCH © LUCKY COMICS 2023 4