STRIPMUNK 10 | AUG-OKT '23

H et eerste nummer lag op 26 september 1946 bij de krantenwinkel en het magazine zou tot 29 juni 1993 wekelijks gepubliceerd worden, waarna het zelf legendarisch werd. Niet het minst omdat er zoveel belangrijke stripreeksen in verschenen: Kuifje, Blake & Mortimer, de blauwe reeks van Suske en Wiske, Alex, Michel Vaillant, Rik Ringers, Bernard Prince, Dommel, Jonathan, Corto Maltese, Thorgal om er slechts enkele te noemen. Op 26 september 2023 verschijnt er, 77 jaar na de start, een superdikke special met prachtige hommageverhalen van onder meer Derib, Cosey, Hermann, Dany, Turk en Jean Van Hamme, maar ook van Johan De Moor, Zidrou & Falzar en Clara Lodewick. Benieuwd of zij weekblad Kuifje lezers waren. Namen als klokken Stripauteur en cartoonist Johan De Moor is de zoon van Bob De Moor, auteur van reeksen als Barelli en Cori, rechterhand van Hergé bij Studios Hergé en een tijdje artistiek directeur van het weekblad Kuifje . ‘Ik heb zo’n beeld van mijn vader die aan moeder van alles aan het uitleggen was over het weekblad Kuifje . Ik hoorde namen zoals ‘Dessicy,’ ‘Evany’… Die namen klonken bijna als klokken in mijn hoofd. Vanaf het moment dat ik kon zien, keek ik in het weekblad, ik moet zo’n vier à vijf jaar geweest zijn. Ik hield van beeldver- halen, van Vandersteen en dan vooral van zijn serie De Familie Snoek, die ab- surde humor, gekoppeld aan dat sociale. Die familie had het niet breed en toch werd daar humor rond gemaakt, dat moet je kunnen. En in het weekblad Kuifje , Johan, wat waren daar jouw favoriete strips? Johan De Moor: Dat is een goeie, maar ambetante vraag, want smaken evolue- ren, als kind, als puber. Maar eigenlijk hield ik van alle strips, zelfs van Toenga (lacht) of van Pechvogel, een nu verge- ten strip over een taxichauffeur, strips die je verbeelding deden openbloeien. Nu zijn de verhalen van Jacobs eerder voor volwassenen geschikt, ik las ze toen ik zes, zeven jaar was. Kinderen hebben vandaag Studio 100, wij hadden Het Gele teken . De uitgevers van toen be- keken de jeugd anders dan die van nu. Hollywood Wat was de vonk voor jouw hommageverhaal in deze Kuifje Special 77 jaar ? Ik discussieerde met de mensen van de uitgeverij – ik maak trouwens ook de affiche – en vertelde hen: dat weekblad Kuifje is toch eigenlijk het verleden, dat is passé, we hoeven dat toch niet te sacraliseren. Dat ben ik, we moeten er toch een beetje mee kunnen lachen. In het verhaal ga ik Kuifje opzoeken, maar die is nooit thuis, die is altijd bezig. En het weekblad zelf is toch maar een blaadje, eerder een brochure. Als je nu de tijdschriften bekijkt, dan zijn dat dikke weekbladen, maar toen waren het maar een paar velletjes. Het weekblad behoort tot de geschie- denis, is opgehouden in de beginjaren negentig. Mensen die nu 30 à 40 jaar zijn, weten niet meer dat het bestond. De perceptie is dus bizar. Is het weekblad meer dan enkel een mooi stukje geschiedenis? Het weekblad behoort tot ons patrimo- nium, maar wel met een hoge waarde. Want wat een belangrijk stuk geschiede- nis was het weekblad Kuifje ! Omwille van Nu extra superdik en fantastisch! DE WERELD DRAAIT DOOR ‣ KUIFJE SPECIAL 77 JAAR JOHAN DE MOOR FALZAR ZIDROU © HERGÉ-TINTINIMAGINATIO/ DARGAUD-LOMBARD - 2023 KUIFJE SPECIAL 77 JAAR COLLECTIEF HC | 240 pag. | € 35 | 4 okt ‘ Kuifje , het weekblad voor de jeugd van 7 tot 77 jaar’. Hoe geniaal kan een slogan zijn! Zo geniaal dat de cijfers van ‘7 tot 77’ in ons collectief bewustzijn staan voor eeuwige jeugd. De slogan kwam niet van directeur Raymond Leblanc, de uitgever van het magazine, noch van Hergé die de naam van zijn held aan het weekblad verbond, maar van de enigmatische Vlaamse hoofdredacteur Karel Van Milleghem. 4