STRIPMUNK 9 | APR-JUN '23

H ypericon , de nieuwe graphic novel van Manuele Fior wòrdt door Stan- daard uitgeverij vergeleken met Lost in Translation en dat is gelukkig niet over- dreven. De Italiaanse stripauteur Ma- nuele Fior had in 2011 met Vijfduizend kilometer per seconde al de albumprijs in Angoulême in de wacht gesleept, wat toch een keurmerk is. Met Hypericon levert hij een tweede meesterwerk af. Hypericon voegt twee verhaallijnen sa- men: dat van archeologiestudent Teresa die in 1998 in Berlijn mag meewerken aan een grote tentoonstelling over de ontdekking van het graf van Toetancha- mon, en dat van de ontdekking zelf in 1922 door Howard Carter, opgeschreven in zijn dagboek. Demonen Manuele, is de bloem ‘hypericon’ de verbinden- de factor tussen de twee verhalen? Manuele Fior: Hypericon is het Griek- se woord voor een gele bloem die we kennen als sint-janskruid. Het extract van die bloem wordt gebruikt in anti- depressiva. Maar met die bloem zijn er ook veel legendes uit de antieke wereld verbonden. Howard Carter ontdekte op het masker van Toetanchamon een guirlande die samengesteld was uit hypericumbloemen. In die tijd was de bloem de verjager van demonen. Tegen- woordig kan je zeggen dat antidepres- siva ook bestrijders van demonen zijn. Door de hypericon in beide verhalen een rol te laten spelen, wou ik tonen dat gebeurtenissen die in de tijd ver van elkaar lijken te liggen, elkaar door iets eenvoudigs heel dicht kunnen raken, want au fond zijn we allemaal mensen. De titel Hypericon deed me trouwens ook denken aan titels van boeken als Decamerone of films van Fellini, zoals Satyricon , waarbij in de naammeteen al verhalen vervat zitten. De perstekst verwijst naar de film Lost in Trans- lation . Zie je zelf een parallel? Er is hetzelfde gevoel in een vreemd land aan te komen en geconfronteerd te worden met de onmacht om te commu- niceren omwille van de taal, maar het zijn wel heel verschillende verhalen. Berlijn Berlijn eind jaren negentig speelt een belangrij- ke rol in het boek. Je hebt er zelf gewoond en gewerkt als architect en illustrator. Wat was er zo aantrekkelijk aan Berlijn? Ik kwam er een beetje bij toeval, maar op het juiste moment, toen de stad mid- den in een renaissance zat, ze was toen oogverblindend. Het was in Berlijn dat ik gekozen heb ommijn carrière in de richting van de strip te sturen. De stad zelf stond symbool voor ontdekking en een nieuw begin in Europa. Tevens wou ik de kans grijpen om de kloof te zien tussen de verwachtingen van de mensen toen en wat de wereld nu in werkelijkheid geworden is. Zou je Hypericon ook een reflectie op het begrip tijd kunnen noemen? Dat klopt, een reflectie op de tijd van de menselijke evolutie, dus op de geschie- denis. Hypericon is een spiegelspel dat laat zien dat onze perceptie van tijd niet meer dan een illusie is, het is geen pijl die doorheen de tijd vliegt, maar eerder een Möbiuslus die zichzelf vernieuwt. Ben je een fan van de artieste Annette Peacock of is het vooral de zin I belong to a world that’s destroying itself die je trof en die je als motto voor je boek gebruikt? Ik ben een grote fan van Annette Peacock, ze is een muzikale godin. Het boek is sterk geïnspireerd door haar werk.  MANUELE FIOR Manuele Fior over zijn nieuwste graphic novel HYPERICON FIOR HC | 144 pag. | € 27,99 | 31 mei Als de uitgeverij een graphic novel aankondigt met de omschrijving ‘in de trant van Lost in Translation ’, tovert dat bij ons een brede glimlach op de lippen. Maar de film van Sofia Coppola uit 2003, met Bill Murray en Scarlett Johansson, was zo krachtig in z’n eenvoud – twee mensen die verloren zijn in hun eigen relatie, vinden hun levensvreugde opnieuw door elkaar – dat meteen ook de verwachtingen pijlsnel de hoogte in gaan. ‘Hypericon is een spiegelspel’ INTERVIEW ‣ HYPERICON © DARGAUD 2022 © DARGAUD 2022 24