STRIPMUNK 9 | APR-JUN '23

Onverwachte opdracht Hoe heb je zelf het werk van E.P. Jacobs leren kennen? Al op zeer jonge leeftijd, nog voor ik kon lezen, door de twee boeken die mijn oudere broer bezat: Het Geheim van de Zwaardvis en Het Mysterie van de Grote Piramide ... maar dan enkel het eerste deel van de beide verhalen! Daarna heb ik Het Gele Teken in het weekblad Kuifje ontdekt, maar tegen die tijd kon ik lezen. Heb je een favoriet album en waarom? Het Raadsel van Atlantis , omdat het mijn eerste eigen album was en niet dat van mijn oudere broer. Een vervolg van De ‘U’ straal tekenen is toch wel een heel bijzondere opdracht? Een totaal onverwachte opdracht, vooral. Toen ik de e-mail kreeg van Jean Van Hamme met de vraag dit vervolg te tekenen, kon ik het nauwelijks geloven. Het was trouwens de eerste keer dat Jean me persoonlijk aansprak. Wachten Was je zelf niet nieuwsgierig naar het vervolg van het verhaal? Helemaal niet. Ik wist van het bestaan van De ‘U’ straal en had begin jaren ze- ventig de nieuwe versie gelezen in het weekblad Kuifje . Maar ik had eerlijk ge- zegd veel liever het vervolg gelezen van De 3 formules van professor Sato , waar we al lang op zaten te wachten. Ik begreep snel dat De ‘U’ straal er gekomen is om ons nog wat langer te laten wachten. Ik moet wel toegeven dat mijn mening over De ‘U’ straal sindsdien volledig ver- anderd is. Ik heb het geluk beheerder te zijn van de nieuwe Edgar P. Jacobs Stichting, die opgericht is na juridische turbulenties rond de vorige stichting. In die hoedanigheid had ik toegang tot de platen die Jacobs voor uitgeverij Lombard opnieuw monteerde, na zeer knap fotogravurewerk van de pagina's van het tijdschrift Bravo! , de eerste uitgever van De ‘U’ straal in 1942. De originele platen van deze uitgave, met de inkleuring op de pagina’s zelf, waren namelijk eigendom van de uitgever, en niet van Jacobs. Ze verdwenen na de Tweede Wereldoorlog, met uitzon- dering van een dozijn platen die op de verzamelaarsmarkt terechtkwamen. Had je inspraak in het scenario of het grafisch ontwerp van De vuurpijl ? Na de bovengenoemde e-mail van Jean Van Hamme had hij slechts een maand nodig om het scenario te schrijven, zo enthousiast was hij over het idee om dit in 1944 opgeschorte verhaal te voltooi- en (Jacobs begon na De ‘U’ straal een verhaal uit te schrijven dat het eerste Blake & Mortimerverhaal Het Geheim van de Zwaardvis zou worden). Er is dus geen breuk tussen De ‘U’ straal en De vuurpijl . De twee delen vormen een en hetzelfde verhaal. Ze spelen zich af in dezelfde tijd, met dezelfde personages en dezelfde settings. Zo kan het scena- rio van Van Hamme worden beschouwd als het scenario dat Jacobs niet heeft kunnen schrijven, maar wel in dezelfde stijl, met dezelfde kenmerken, gelieerd aan die periode. En dus moest het gra- fisch ontwerp dezelfde logica volgen, zo dicht mogelijk bij die van Jacobs. Bruno Tatti's inkleuring volgt hetzelfde principe. Hij kleurde de heruitgave van De ‘U’ straal (die tegelijkertijd met De vuurpijl wordt uitgebracht) opnieuw in met Jacobs' originele kleuren en hij zette zijn toch wel opmerkelijke werk verder met De vuurpijl . Flash Gordon Is de grafische aanpak anders dan bij een Blake & Mortimer? De aanpak van de personages en de decors in De ‘U’ straal ligt in de lijn van Flash Gordon van Alex Raymond, de strip die Jacobs verderzette omdat de publicatie van Amerikaanse strips tij- dens de oorlog door de nazi’s verboden werd. Eigenlijk is De ‘U’ straal een ver- lenging van Flash Gordon, in opdracht van de uitgever van Bravo! We zijn nog niet bij de stijl van Blake en Mortimer. Er schuilt een zekere naïviteit in de tekeningen en dat heeft een charme. Ik wilde die respecteren. Geen overbo- dige details, op zoek naar een zuivere vorm, een synthese. Niet zo makkelijk te realiseren als het klinkt, evenwel. Van tijd tot tijd, als het scenario het toeliet, keek ik naar Flash Gordon. Specialisten zullen ongetwijfeld enkele elementen van Alex Raymond herkennen. Hoe was de werkverdeling met de andere teke- naar, Christian Cailleaux? Sinds De schreeuw van de Moloch werken we al samen, weliswaar vanop afstand. Maar deze keer liet ik Christian het initiatief nemen bij de decoupage en de plaatsing van de personages. We wisselden bestanden uit en als we het eens waren (en dat was heel snel), print- ten we het resultaat in blauw op teken- papier en inktten we ieder ons deel. Zo verkregen we originele platen die leken op klassieke platen, maar dan getekend door vier handen. En wat was Jean Van Hammes reactie? Perfect! Nadat hij ons zijn bedoeling met de strip had verduidelijkt en hij zo de puntjes op de i kon zetten, was Jean zeer tevreden over ons werk. We kijken ernaar uit…  24 INT_BLAKEMORTIMER_LAFLECHEARDENTE_FR.indd 24 27/01/23 14:27 © 2023 - Uitgeverij BLAKE & MORTIMER / Studio Jacobs (Dargaud-Lombard nv) 13