Inhoud
De censuur was alomtegenwoordig, de politie streng, ook al in de tsaristische tijd. En toch ontstond in de Sovjet-Unie een circuit van clandestiene uitgaven in eigen beheer, de samizdat, dat zich verspreidde naar de satellietstaten in Oost-Europa en dat tot het ineenstorten van de USSR zou blijven bestaan. Vaak werden die publicaties naar het Westen gesmokkeld, waar sommige in eigen land verboden schrijvers grote faam verwierven.
Emmanuel Waegemans, die ooit zelf manuscripten de Sovjet-Unie uit smokkelde, schetst hoe de samizdat ontstond, hoe de censuur tussen 1700 en 2000 te werk ging en hoe het circuit groeide en bloeide, ondanks zware repressie. De samizdat was een spiegel van zijn tijd. Al wat de overheid verboden had, kwam aan bod.